Hans Werner Henze-Componisten
Hans Werner Henze (Gütersloh, 1 juli 1926 – Dresden, 27 oktober 2012) was een Duitse componist, muziekpedagoog enmusicoloog. Als oudste van zes kinderen van een leraar toonde hij al heel jong zijn interesse in kunst en muziek.
Henze studeerde eerst in Braunschweig aan de Staatsmuziekschool en in Heidelberg aan het Kirchenmusikalisches Institut aldaar.
Hij leefde sinds 1953 in Italië en sinds 1961 in Marino, Rome, regio Latium. Vanaf 1980 doceerde hij in Keulen aan de StaatlicheHochschule für Musik.
In 1995 ontving hij de Westfaalse muziekprijs, die sinds 2001 zijn naam draagt. Op 7 november 2004 ontving Henze een eredoctoraat voor muziekwetenschap aan de Hogeschool voor Muziek en Theater te München.
Henze heeft zich als componist op vele vlakken ontwikkeld, hij beheerst een breed scala aan compositie-technieken: van twaalftoontechniek tot aleatoriek en van elektronische synthese tot stijlcitaat.
De eerste opvoering van de opera L’Upupa und der Triumph der Sohnesliebe, naar een Syrisch sprookje, bij de Salzburger Festspiele in 2003 werd zeer goed ontvangen. Zijn allerlaatste werk, de Ouverture für ein Theater werd geschreven ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de Deutsche Oper te Berlijn. Het werk werd op het jubileumconcert op 20 oktober 2012, een week voor zijn dood, met succes uitgevoerd.
Werken voor gitaar
- 1958 Drie Tentos
- Tranquillamente
- Allegro rubato
- Lento
- 1976 Royal Winter Music: gitaarsonate nr. 1, portretten van personages van William Shakespeare
- Gloucester
- Romeo and Juliet
- Ariel
- Ophelia
- Touchstone, Audrey and William
- Oberon
- 1979 Royal Winter Music: gitaarsonate nr. 2
- Sir Andrew Aguecheek: Marcia, non troppo funebre – Sempre incalzando
- Bottom’s Dream: Adagietto, con comodo – Adagio
- Mad Lady Macbeth: Fiercely – Meno mosso – Piu mosso – Tempo 1… With Noisy Vulgarity
- Charakterstukken, voor twee gitaren
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!