Isaac Albéniz

Isaac Manuel Francisco Albéniz (Camprodon (Catalonië), 29 mei 1860 — Cambo-les-Bains (departement Pyrénées-Atlantiques), 18 mei 1909) was een prominent Spaans pianist en componist.

Albéniz werd geboren in Camprodón in Catalonië en was een muzikaal wonderkind. Als zesjarige kreeg hij in Parijs pianoles van Antoine François Marmontel. Daarna studeerde hij aan het conservatorium van Madrid en bleef als wonderkind concerten geven tot hij vijftien werd. In 1876 studeerde hij twee maanden in Leipzig en kreeg dan een koninklijke beurs om naar het conservatorium van Brussel te gaan (compositie bij François-Auguste Gevaert en piano bij Louis Brassin). In 1879 behaalde hij de eerste prijs voor piano en maakte een geslaagde concertreis door Europa. Hij wilde bij Liszt gaan studeren en maakte een vergeefse reis naar Boedapest, want Liszt was in Weimar.

In 1883 vestigde hij zich in Barcelona. Hij besloot onder invloed van de musicoloog Felipe Pedrell voortaan “Spaanse muziek” te schrijven. Intussen huwde hij met Rosita Jordana.

In 1886 componeerde hij:

• Estudio de concierto op 40 en
• Concierto fantástico op 78 nog in de stijl van Liszt en Chopin, maar
• Suite Española op 47 en
• Rapsodie Española voor piano en orkest op 70 zijn al typisch Spaans.

Van 1890 tot 1893 werkte Albéniz te Londen, o.a. als dirigent in het Prince of Wales Theatre. Hij leerde er de welgestelde amateur-librettist Francis Money-Coutts kennen, die hem een contract aanbood om zijn teksten op muziek te zetten. De samenwerking verliep niet vlot en er werden tot 1905 slechts drie opera’s en enkele liederen voltooid.

• Pepita Jiménez kende ook buiten Spanje succes,
• Merlin, het eerste deel van een niet voltooide King Arthur-trilogie werd pas in 2001 opgenomen en in 2003 opgevoerd.

Tijdens het componeren van de opera’s woonde Albéniz in Parijs. Hij leerde er Fauré, Chausson, Dukas en d’Indy kennen en gaf een cursus aan de Schola Cantorum in 1897.

Na 1900 kreeg Albéniz klachten van de nierziekte die tot zijn dood zou leiden. Hij schreef nu alleen nog voor piano. Van 1906 tot 1909 werkte hij aan zijn zwanenzang Iberia, vier bundels van drie impressies die een synthese zijn van de pianotechniek van Liszt, het impressionisme en de Andalusische volksmuziek. Voorafgaand aan dit magnum opus, voltooide Albéniz 1890 de Suite España. Deze suite bevat nog niet de sterke samenhang tussen de delen zoals in Iberia, maar lijkt de opmaat te zijn tot dit werk. Vormt Iberia een reis langs steden en delen van Spanje; Suite España is een reis langs diverse muziek- en dansvormen.