Alonso Mudarra

Alonso Mudarra (1510 – Sevilla, 1 april 1580) was een Spaanse componist uit de Spaanse Renaissance die schreef voor de vihuela.
Hij staat geboekstaafd als vernieuwer van zowel de instrumentale als de vocale muziek. Samen met Luys de Milán, Enríquez de Valderrábano, Esteban Daza, Diego Pisador, Miguel de Fuenllana en Luis de Narváez behoort hij tot de zeven Spaanse vihuelista’s uit de zestiende eeuw van wie ook werk bewaard is gebleven.

Zijn geboorteplaats is niet achterhaald. Wel is geweten dat hij in Guadalajara werd opgevoed, bij de hertogen van de Infantado, Diego Hurtado de Mendoza en Iñigo López, in wier dienst hij vele jaren blijft. Hij bleef in de stad waar hij ongetwijfeld zijn muzikale opleiding heeft genoten.

Hij bevond zich waarschijnlijk, samen met de vierde hertog van de Infantado Iñigo López, in 1529 in Italië aan het hof van koning Karel I van Spanje.

Zijn priesterwijding vindt plaats na zijn terugkeer naar Spanje, in 1546 in de kathedraal van Sevilla, waar hij de rest van zijn leven zal blijven. Terwijl hij aan de kathedraal werkt leidt hij er het muziekleven. Onder zijn vrij goed gedocumenteerde bezigheden vinden we de aankoop en assemblage van een nieuw orgel en zijn samenwerking met de componist Francisco Guerrero naar aanleiding van verschillende gelegenheden.

Na zijn overlijden in Sevilla wordt in overeenstemming met zijn laatste wilsbeschikking zijn aanzienlijke fortuin onder de armen van de stad verdeeld.