EYEspired, voor je dagelijkse dosis visuele inspiratie! Kietel je ogen met inspirerende, creatieve en vooral mooie beelden en filmpjes van wat het internet je dagelijks te bieden heeft.
Illustrator en grafisch ontwerper Leon Martin Barreto maakte gevatte varianten van gitaren. De Spanjaard gebruikt in zijn illustraties niets anders dan hout. Wat zorgt voor mooie grafische composities, waarbij hij zijn fantasie over gitaren de vrije loop laat gaan.
Luis de Narváez (Granada, omstreeks 1500 – ?, tussen 1550 en 1560) is een Spaans componist en vihuelista. Zijn naam werd ook als Luys de Narváez geschreven.Over zijn leven staat weinig bekend. Het staat vast dat hij in Granada is geboren, op het einde van de 15de eeuw of omstreeks 1500. Het eerste wat we over hem als scheppend kunstenaar te weten komen is dat hij deel uitmaakte van het Huis van comendador mayor Francisco de los Cobos aan wie hij zijn belangrijkste werk opdraagt, de “Delphin de música para vihuela”, in wiens dienst hij was tot de dood van de comendador in 1547. Luis de Narváez komt daarna als componist in dienst van koning Karel I van Spanje en van prins Filips, die later koning wordt als Filips II van Spanje in 1558.
Luis wijdt zich vooral aan de vocale polyfonie en, enkel in de tweede plaats, aan muziek voor vihuela. Niettemin wordt hij vandaag nog het meest herinnerd vanwege dit laatste genre. Hij is de auteur van “Los seys libros del Delphin de música de cifra para tañer vihuela”, gepubliceerd in Valladolid in 1538. Het is een verzameling die een groot aantal instrumentale fantasía’s bevat volgens Italiaans model die in de volgende decennia bijzonder invloedrijk zouden blijken, romances, villancico’s en reeksen diferencias (instrumentale variaties op liederen die dan al vertrouwd klinken, zoals de Diferencias sobre “Guárdame las vacas”; dit werk bevat enkele van de eerste variaties in de muziekgeschiedenis. Het werk bevat polyfone akkoorden en fantasia’s die dicht bij de stijl van de Nederlandse polyfonisten aanleunen en op gregoriaanse zang en Spaanse romances zijn gegrond.
Het werk bevat ook de eerste transcripties voor vihuela van polyfone liederen. Zijn meest bekende stukken zijn met name de transcripties van het vierstemmig werk van Josquin Desprez, “Mille regretz” (ook bekend als “La Canción del Emperador”, omdat het een van de favoriete liederen was van Karel V) die het origineel uitgesproken getrouw navolgt; en het lied “Paseavase el rey Moro” (met begeleiding van vihuela).
Twee van zijn motetten worden in 1539 en 1543 in Lyon (Frankrijk) gepubliceerd in bundels die speciaal aan dit genre zijn gewijd.
In de 20e eeuw wordt de bouw van vihuela’ s nieuw leven ingeblazen, zoals ook de kunst ze te bespelen. Emilio Pujol publiceert een werk over Narváez (1945) in de reeks referentiewerken Monumentos de la música española.
Zijn naam wordt in verband gebracht met een compositieprijs die in Granada werd uitgeschreven.
Dionisio Aguado y García (8 April 1784 – 29 December 1849) was a Spanish classical guitarist and composer
Born in Madrid, he studied with Miguel García. In 1826, Aguado visited Paris, where he met and became friends with and for a while lived with Fernando Sor. Sor’s duo Les Deux Amis (“The Two Friends”) commemorated the friendship: one part is marked “Sor” and the other “Aguado.”
Aguado’s major work Escuela de Guitarra was a guitar tutor published in 1825. As of 2011, it is still in print, with Tecla Editions releasing a reprint in 2005. In the Escuela Aguado describes his use of fingernails on the right hand as well as his invention of a “tripodion”: a device that held the guitar and thus minimized the damping effect of the player’s body on the guitar’s back and sides. Aguado’s other works include Trois Rondos Brillants (Opus 2), Le Menuet Affandangado (Opus 15), Le Fandango Varie (Opus 16), as well as numerous waltzes, minuets, and other light pieces. The more extended works require a virtuoso technique and left-hand stretches that are almost impossible on the longer string lengths of modern guitars. (See Frederick Noad, “The Classical Guitar”)
Aguado returned home to Madrid in 1837 and died there aged 65.
Aguado’s surname comes from the Spanish word for “soaked.” (This is because an ancient relative of his, who was a knight, returned after a battle caked in mud. The nickname then eventually became the surname. Voor meer informatie klik hier.
Hand-built in Germany, AER amps are widely considered to be the hallmark of acoustic amplification. Since 1992, the company has used high-quality components, sophisticated circuit technology, and precision craftsmanship to convert their designs into melodious sound.
At AER, electronics still means a great deal of manual work. Measuring and simulation do not suffice. In the end, every single amp is played and checked for sound and function. A small, dedicated and extremely talented team of just over 20 employees are kept busy checking, equipping, documenting, installing, assembling, and checking all over again!
Premiere dealer of fine classical guitars & primary sponsor of the Cleveland International Classical Guitar Festival.
They sponsor annually, in cooperation with the Cleveland Institute of Music, the Cleveland International Classical Guitar Festival, one of North America’s oldest, most respected classical guitar events.
The world’s largest retailer of fine classical and flamenco guitars. Guitar Salon International (GSI) is the world’s largest retailer of fine classical and flamenco guitars. GSI is comprised of experienced players with a love for the guitar (the video and audio demonstrations prove this). They have over 25 years experience in dealing in fine instruments.They believe that the key to success lies in love of the guitar and in conviction that must only sell guitars that they believe in. All of the staff, plays the guitar. And over the years some have become leading authorities on certain epochs and luthiers, contributing articles to such publications as American Lutherie and The Classical Guitar: A Complete History, along with many other publications.
In the selection of the best contemporary guitar makers, they have chosen to represent those that we believe create instruments that are built to last – both in terms of musical quality and investment. They realize that for most of the clients, a guitar represents a substantial investment, both emotionally as well as financially. As a result, many of the young luthiers they highlight as the best of their generation proceed to become the world’s most sought-after builders.
Handmade Flamenco Guitars. They offer the work of exclusive, small, traditional Spanish family businesses who produce, by experience and dedication, unique artisan quality products in very small numbers with long delivery times.
At La Sonanta you are among fellow musicians and craftsmen, combining expert knowledge of artisan craftsmanship, flamenco lessons and intense close relationships with the world’s best luthiers, artisans and flamenco artists. As a team, much of our time is spent travelling to and staying in the workshops of luthiers, artisans and recording with international flamenco maestros. Many consider La Sonanta as one of the most prominent flamenco promoters, shop and publisher; reaching flamenco artists, musicians and aficionados around the world.
Casa Benelly onderscheidt zich van alle andere gitaarspeciaalzaken door de aard en de verscheidenheid van de collectie. Op ieder terrein heeft de winkel alle belangrijke topmerken in huis. Dat geldt voor de klassieke en de flamencogitaren, maar ook voor de steel strings en de jazzgitaren.
Benelly staat voor Ben en Elly, een stel dat volgens de laatste berekeningen al meer dan zeshonderd jaar getrouwd is en zich zo mogelijk nog langer heeft beziggehouden met de import en verkoop van de meest exclusieve en omvangrijke gitaarcollectie in de Benelux. Casa betekent huis, vrijvertaald staat Casa Benelly dus voor “Huis van Ben en Elly”. Welnu, dat klopt. Behalve het nuchtere feit dat Ben en Elly daadwerkelijk in hun “casa” wonen, is het tevens de domicilie van de collectie instrumenten die al zovele gitaristen heeft doen watertanden.
Waar U bij Spaanse bouwers soms tot vijf jaar moet kniezen op een instrument, haalt U ze bij de Casa gewoon uit het rek. Sterker nog, U kunt de meeste instrumenten direct met elkaar vergelijken. Zowel van Contreras, Conde Hermanos, de familie Marin, Ramirez en Paulino Bernab? als van de exclusieve goden M?nch en Panhuyzen. Hetzelfde geldt voor de steel strings. Alle modellen van Taylor staan gereed voor een confrontatie met Martin, Lowden, Santa Cruz en Collings. Het jazzterrein is vertegenwoordigd door Gibson, Guild, Epiphone, D’Angelico, Heritage, Ibanez, Cort en Chris Larkin. Let op het nieuwe merk Eastman – perfecte jazzgitaren uit China. De Casa heeft bovendien ijzersterke replica?s van de Selmer/Maccaferri modellen in huis van de hand van Dell’Arte, een atelier uit Californie.
U kunt de gitaren in alle rust uitproberen in een van de afgesloten testruimtes. Ieder van deze ruimtes is voorzien van een uitstekende en gedetailleerde akoestiek, dankzij de hoge plafonds en het authentieke parket. Een bezoek aan Casa Benelly hoeft niet te betekenen dat u met een nieuw instrument in de hand het pand weer verlaat. Maar u krijgt gegarandeerd een andere kijk op de veelzijdigheid van de akoestische gitaar.
De zwarte metalen gitaarsteun van Ergo Play.
Een van de eerste modellen,die ook voor lange mensen voldoende in hoogte instelbaar zijn.
Bovendien kantelbaar voor een meer natuurlijke speelhouding. De zuignappen zijn verwisselbaar. Zelfklevende folie voor bevestiging op een minder perfecte laklaag is bijgevoegd. Deze gitaarsteun is geschikt voor de klassieke gitaar en western gitaar. De steun zorgt ervoor dat het zittend comfortabel speelt zonder gitaarriem. De zuignappen kunt u eenvoudig bevestigen aan de klankkast. De hoek en hoogte van de gitaarbeugel is tevens verstelbaar. De Ergo Play steun is uitermate geschikt: je houdt beide voeten op de grond en je kunt je rug ontspannen. Je zit niet meer scheef doordat je wervelkolom recht blijft.
Niccolò Paganini (Genua, 27 oktober 1782 – Nice, 27 mei 1840) was een in het Italiaanse Genua geboren vioolvirtuoos en componist.
Op elfjarige leeftijd trad hij voor het eerst op als violist, na muziekonderricht van zijn vader te hebben genoten en les op gitaar zowel als viool. Vanaf 1797 reisde hij door Europa en trad op in onder andere Wenen en Parijs. Zijn bekendheid groeide hierdoor. In 1831 ging hij voor het eerst op tournee in Engeland.
Veel mensen geloofden dat Paganini een ‘duivelsviolist’ was. Paganini versterkte de legendevorming om zijn persoon door ’s nachts op kerkhoven voor de doden te spelen. Hij had ook de gewoonte om voor een concert zijn gezicht wit te schminken om zo nog meer tot de verbeelding te spreken, als lijdend kunstenaar. Een mysterieuze ziekte zorgde voor nog meer mystificatie rondom zijn persoon. Hij leed namelijk aan het Marfan syndroom, hierdoor had hij zeer lange vingers.
In 1834 schreef Hector Berlioz op Paganini’s verzoek een compositie voor altviool en orkest, getiteld Harold in Italië, die Paganini echter nooit heeft uitgevoerd.
Niccolò Paganini overleed in Nice op 57-jarige leeftijd.
Het grootste deel van zijn leven bespeelde hij de viool Il Cannone.Voor meer informatie klik hier.